കടലിനു കുറുകെ പായുന്ന കാറ്റിനെ കരയുടെ നിശ്വാസം വെറുതെ പിന്തുടരുന്നു. ഞാനും നീയുമെന്ന തീരങ്ങള്ക്കിടയില് ആര്ത്തിരമ്പുന്ന ഒരു കടലുണ്ട്. എന്റെ ഞാനെന്ന ഭാവം.
വാഴ്വിന്റെ നിഴല് മൂടിയ ഉള്ളറകളില് വാക്കുകള്ക്കതീതമായി ഓര്മയുടെ ഏകാന്തമായ കൂടുകളുണ്ട്. പകലുകളില് അലഞ്ഞു തിരിഞ്ഞ ആശകള് നിശ്ശബ്ദമായി രാത്രികളില് തിരികെ വന്ന് എന്റെ ഹൃദയത്തെ മുട്ടി വിളിക്കുന്നു. എനിക്കു കേള്ക്കാം.
കടന്നു പോയ കണ്ണീരിന്റെ രാത്രിക്ക് നേരെ നോക്കി എന്റെ ഹൃദയം വിട പറയുന്നു. എവിടെയോ അലയുന്ന പ്രകാശത്തെ തന്റെ നെഞ്ചിലേറ്റാനായി നിശ്ശബ്ദമായി കാത്തിരിക്കുന്നു ഈ ഇരുട്ട്.
................... ശ്യാമപ്രസാദ് (ഒരേ കടല്)
Wednesday, January 23, 2008
ഒരേ കടല് *
Labels:
Article,
Film,
Must Read,
Syamaprasad
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
good :-}}
Post a Comment