ഇവിടെ ഞാനും നീയുമില്ല... (നമ്മള് നമ്മളെപ്പോലും മറന്നിരിക്കുന്നു), ഉള്ളതു നമ്മുടെ സ്വപ്നങ്ങള് മാത്രം...
സൂര്യന് പതുക്കെ മേഘങ്ങളില് അലിഞ്ഞു ചേരുകയായി. പ്രകൃതിയുടെ ലയനം.
അകലെ ആകാശത്ത് വര്ണക്കാഴ്ചകള് തെളിയുകയായി. എങ്കിലും എനിക്കേറെ ഇഷ്ടം നിന്റെ കണ്ണിലെ ഈ നിറങ്ങള് കാണാനാണ്. നിന്റെ മനസ്സിന്റെ സന്തോഷം പ്രതിഫലിക്കുന്ന നിറങ്ങള്!
നിലാവും നക്ഷത്രങ്ങളും ആര്ത്തിരമ്പുന്ന ഈ തിരമാലകളും എന്നെ ആര്ദ്രമാക്കുന്നു... കണ്ണീരണിയിക്കുന്നു... പക്ഷെ എന്തിന്?
ഇപ്പോള് കുറച്ചു ദൂരെ എനിക്ക് തിരമാലകളുടെ ശബ്ദം കേള്ക്കാം. നിന്റെ നിശ്വാസം എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചൂടുള്ള ഒരു ഉറവയായ് ഒഴുകുന്നതും ഞാന് അറിയുന്നു.
വേദന കലര്ന്ന ഒരു പുഞ്ചിരിയോടു കൂടി പിരിയാനുള്ള സമയമായിരിക്കുന്നു...
ഇനി വരാനിരിക്കുന്ന പുലരികളെയും സ്വപ്നം കണ്ടു ഞാന് മടങ്ങുകയാണ്. കാരണം അസ്തമയങ്ങളെ... എനിക്ക് നിങ്ങളോട് അത്രയ്ക്ക് പ്രണയമാണ്...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
പ്രണയം - മനുഷ്യന്റെ എല്ലാ വികാരങ്ങളും ഉള്ക്കൊള്ളുന്നു. ഇതില് വേദനയുണ്ട്, സഹനമുണ്ട്, സന്തോഷമുണ്ട്, ആര്ദ്രതയുണ്ട്, നിര്വൃതിയുണ്ട്, ലയനമുണ്ട്.
എത്ര എഴുതിയാലും പറഞ്ഞാലും പാടിയാലും മതി വരാത്ത, എന്നും പുതുമ നിലനില്ക്കുന്ന അനുഭൂതിയാണ് പ്രണയം. അതിന് കാരണം പ്രണയം ഓരോ വ്യക്തിക്കും നല്കുന്ന വ്യത്യസ്തങ്ങളായ അനുഭവങ്ങളാവാം.
ഈ പുസ്തകത്തിലെ താളുകള്ക്ക് അവസാനമില്ല. ഒരുപാടു മനസ്സുകളുടെ അനുഭവങ്ങള് നിങ്ങളോട് പങ്കുവെക്കാനായി ഇതില് പുതിയ താളുകള് തുന്നിച്ചേര്ത്തുകൊണ്ടേയിരിക്കും...
............................................................ ഹരി
email : pranayapusthakam@gmail.com
Sunday, January 13, 2008
താളുകള് മറിയുമ്പോള്...*
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment